W szpitalu może być tak dobrze jak na szkolnej wycieczce – zapewnił nas uczestnik warsztatów „Guzik z pętelką, czyli jak wykonać lalkę”,
które właśnie zakończyliśmy w warszawskich szpitalach dla dzieci.
Warsztaty prowadziła Małgorzata Brus w Szpitalu im. Prof. Jana Bohdanowicza („Niekłańska”) i Samodzielnym Publicznym Szpitalu Klinicznym („Litewska”). W ośmiu warsztatach uczestniczyły tłumy dzieci, które odkryły, iż z pozoru żmudna czynność szycia
może być źródłem wielkiej frajdy, tym bardziej jeśli posłuży stworzeniu własnej przytulanki.
Monotonia szpitalnego pobytu skapitulowała przed igłami z nićmi, a dzieci już tulą swoje kotki i pieski.
W obydwu szpitalach w zajęciach udział wzięły dzieci z rodzicami pod opieką personelu,
zdumionego że żywiołowe(choć chore) dzieciaki są w stanie usiedzieć dwie godziny z igłą i nicią w rękach.
Po każdych zajęciach maluchy wracały na oddział z uszytymi przez siebie stworzonkami, a buzie z radości im się nie zamykały.
– Po takim pobycie w szpitalu nie ma się traumatycznych wspomnień – skomentowała jedna z mam uczestnicząca w warsztatach.
– W szpitalu poczułem się tak dobrze jak na wycieczce szkolnej dzięki tym zajęciom – zapewnił młody pacjent zdumioną Małgorzatę Brus.
Zarówno mali uczestnicy, personel i rodzice poprosili nas o więcej takich zajęć.
Program „Guzik z pętelką, czyli jak wykonać lalkę” opierał się głównie na zajęciach praktycznych. W trakcie warsztatu animatorka wprowadzała w tajniki szycia ręcznego opowiadając o zastosowaniu używanych narzędzi i materiałów. W rezultacie dzieci nauczyły się nawlekania igły, robienia supełka, różnych sposobów przyszycia guzika, podstawowych szwów krawieckich typu fastryga, okrętka „za igłą”, łańcuszkowego, obrzucanego i łączenia materiałów. Efektem zajęć są samodzielne wykonane zabawki – zwierzątka i lalki.
Projekt został zrealizowany dzięki współfinansowaniu Urzędu m. st. Warszawy.
Zorganizowała go Fundacja Dom Kultury: www.domkultury.waw.pl, biuro@domkultury.waw.pl
Małgorzata Brus, animatorka warsztatów, jest kostiumolożką, fotografką i krawcową.
Autorem tekstu jest Janusz Milanowski.